Tanrıların ve ölümlülerin çağı
Tanrıların yalnız yaşadığı çağ ile insan ilişkilerine ilahi müdahalenin sınırlı olduğu çağ arasında köprü kurma, tanrıların ve ölümlülerin birlikte hareket ettiği bir geçiş çağıydı.
.
Bunlar, grupların daha sonra olduğundan daha özgürce karıştığı dünyanın ilk günleriydi.
.
Bu masalların çoğu daha sonra Ovid'in Dönüşümler ‘inde anlatılır ve genellikle iki konu grubuna ayrılır: aşk hikayeleri ve ceza hikayeleri.
.
Aşk hikayeleri genellikle ensest ya da ölümlü bir kadının erkek bir tanrı tarafından baştan çıkarılması ya da tecavüz edilmesini içerir ve bu da kahraman çocuklarla sonuçlanır.
.
Hikayeler genellikle tanrılar ve ölümlüler arasındaki ilişkilerin kaçınılması gereken bir şey olduğunu öne sürer; rızaya dayalı ilişkiler bile nadiren mutlu sonla biter.
.
Afrodit'e Homeros İlahisinde olduğu gibi birkaç durumda tanrıçanın Aeneas‘ı yapmak için Ankhises ile yattığı, dişi bir tanrı ölümlü bir erkekle çiftleşir.
.
İkinci tür (ceza hikayeleri),
Prometheus tanrılardan ateşi çaldığında,
Tantalus nektarı ve çok lezzetli tanrı yemeği ambrosia’yı Zeus'un masasından çaldığında ve onu- onlara tanrıların sırlarını ifşa eden konuklarına verdiğinde,
Prometheus veya Lycaon kurbanı icat ettiğinde,
Demeter tarımı ve Gizemlerini Triptolemus' öğrettiğinde veya
Marsyas aulos'u icat ettiğinde ve
Apollo ile bir müzik yarışmasına girdiğinde olduğu gibi bazı önemli kültürel eserlerin sahiplenilmesini veya icat edilmesini içerir.
Ian Morris, Prometheus'un maceralarını "tanrıların tarihi ile insanın tarihi arasında bir yer" olarak değerlendirir.
.
Üçüncü yüzyıla tarihlenen anonim bir papirüs parçası, Dionysos'un yeni tanrıyı tanımasında çok geç kalan Trakya kralı Lycurgus'un ölümden sonraki hayata uzanan ve korkunç cezalarla sonuçlanan cezasını canlı şekilde tasvir eder.
Dionysos'un kültünü Trakya'da kurmak için geliş öyküsü de Aeschylean üçlemesinin konusuydu.
.
Başka bir trajedide ise Pentheus Euripides’in Bacchae, İstefe kralı tanrıya saygısızlık ettiği ve onun Maenadlarına, tanrının dişi tapanlarına casusluk yaptığı için Dionysos tarafından cezalandırılır.
.
Eski bir halk masal motifine dayanan ve benzer bir konuyu işleyen başka bir hikâyede Demeter Doso adında yaşlı bir kadın kılığına girmiş olan kendi kızı Persephone'yi arıyordu ve Attika'daki Eleusis Kralı Celeus tarafından misafirperverlikle karşılandı.
Demeter, misafirperverliği nedeniyle Celeus'a hediye olarak oğlu Demophon’u tanrı yapmayı planladı ancak annesi Metanira içeri girip onu gördüğü için ayini tamamlayamadı. Oğlunun ateşe atıp korkudan çığlık atması, budala ölümlülerin kavram ve ritüeli anlamadığından yakınan Demeteri kı dırüı.
.
Yunan dini
Yazar Özhan Öztürk'e göre Yunan dini;
gökyüzü, şimşek, deniz, ateş, rüzgâr gibi tabiat elementlerinin ilahi nitelikler kazandırıldığı,
tanrıların sevgisi dualarla kazanmaya,
öfkesini ise kurbanlarla yatıştırmaya çalışan bir tabiat dini olup,
Yunan söylencelerinin çok azı tarihsel döneme dayanmakta büyük çoğunluğu Yunan uygarlığının köklerine dek inmektedir.
.
MÖ 8. yüzyılda yazıya geçirilmeye başlanan bu kadim söylenceler kamu hayatını derinden etkilemiş, MÖ 5. yüzyıla gelindiğinde tüm festivallerde epik destanların anlatılması gelenek hâline dönüşmüştür.
.
İnsanın Yaratılışı ve Soylar
Bir söylenceye göre başlangıçtan beridir insanlardan yana olan Prometheus insanın yaratıcısıdır.
.
Prometheus kil ve sudan yaptığı çamurdan bedene hayat soluğunu üfler.
.
Bir başka söylenceye göre ise insana ilk hayatı ve ruhu veren Athena'dır.
.
İlk insan soyu Kronos'un egemen olduğu zamanda olur.
.
Altın soy: Kronos döneminde yaşayan ilk soy olan altın soy. Tanrılara denk, kaygıdan uzak, rahat içinde ve kedersizdir. Dünyada mevsim hep bahardır ve bütün nimetleri onlarındır. Toprak nimet saçar, bitkiler kendiliğinden büyürdü. Uykuya dalar gibi ölüyorlardı. Ölüp toprağa karıştıkları vakit, Zeus'un emriyle, iyi birer cin olurlar.
.
Gümüş soy: Zeus, Kronos'u egemenliğinden edince tanrılar, gümüş soyu yarattı. Coşkuları ölçütsüz olan ve tanrılara saygı duymayan gümüş soyu Zeus toprağa gömer ve yeraltı cinleri olurlar.
.
Tunç soyu: Üçüncü bir kuşak yaratır Zeus. Bunlar ötekilere hiç benzemez. Güçlü kuvvetlidirler, yürekleri taş gibidir ve sürekli savaşmaktır işleri, birbirlerini öldürmek. Yok olup giderler sonunda Hades'in karanlığına.
.
Kahramanlar soyu: Dördüncüsü Yarı tanrı kahramanlarının soyudur. İnsanlığın adını yücelten, daha bereketli ve daha becerikli olan bu soyda çetin savaşlarla yok olup gider. (Bu soyu Homeros destanlarında sözü geçtiği için eklemiştir.)
.
Demir soyu: Hepsinden daha beter olur demir soyluların sonu.
.
12 Tanrı, Tanrıça ve Görevleri
.
• Zeus (Gökyüzü ve Hava olayları)
• Poseidon (Denizler, Depremler ve Okyanuslar)
• Demeter (Tarım ve Bereket)
• Hephaistos (Demircilik ve Ateş)
• Ares (Savaş ve Yıkım)
• Hermes (Hırsızlık, Yolculuk, İletişim)
• Dionisos (Şarap, Üzüm, Eğlence, Partiler)
• Artemis (Okçuluk, Ay, Avcılık, Bakirelik)
• Afrodit (Aşk ve Güzellik)
• Athena (Bilgelik, Savaş Stratejisi ve Barış)
• Hera (Evlilik, Bereket ve Aile)
• Apollon (Kehanet, Dürüstlük ve Sanat
.
(Wikipedia
·
145 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.