Gönderi

Para hiç bir zaman insanı adam etmezdi. İyisi mi, buldu mu yemeliydi. Yoksa, bizim bilemeyeceğimiz bir görüşe, bir ahlâka saplanırdı insan. Bu ahlâkta yalnız, yalnız, yalnız o para denilen şeyi her ne pahasına olursa olsun kazanmak vardı. Şeref de oydu. Ahlâk da oydu. Namus da oydu.
Bilgi Yayınevi 1982 Sayfa: 49
·
1 plus 1
·
18 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.