Durmanın, dinlenmenin, susmanın, düşünmenin çığlık çığlığa hapsolduğu bu doyumsuz gürültü çağında üzerine söz söylemek şöyle dursun dakikalarca tek kelime etmeden sustuğum bir kitap oldu.
" Bu hikayeleri televizyonda göremezsiniz çünkü insanlığın reytingi yoktur." sözü yüreğimi kırk yerinden yaraladı. Yıllar sonra dönüp baktığımda da yaramın ilk günkü gibi taze olmasını dilerim bu mümkünsüzlükler faslında.
Kalemine sağlık Ahmet Şerif en çok da yüreğine. Çünkü kaleminin mürekkebi yekunü samimiyet olan yüreğinden ileri geliyor.
