Yorgun Adamın Güncesi
İlim, irfan dedin, ilim cehli alıyormuş, merkeplik baki
Ülken kitap yüklü merkep dolu,
İlim ayağa düştü, geriye merkeplik baki kaldı
Noldu gardaş yorulduğuna hiç değdi mi?
İlim dedin vardın medrese kapısına
Gördün ki medreseye senden önce girmiş kamera
İlmin olduğu yerde bu ne dünyalık tartışma dedin
İlim ehli bu ne hal dedin, noldu gardaş sesini duyan oldu mu?
Hoca dedin saygı duydun, ilim ağırlığı bekledin
Ne ilmin ne dinin ağırlığını gördün kendisinde
Baktın nefsi ekran hevesinde çektin kendini
Noldu gardaş yorulduğuna hiç değdi mi?
Gittin siyaset ehline dedin ey mebus, ey başkan
Hepsine seslendin dedin ki halk harap, bitap
Noldu gardaş yorulduğuna hiç değdi mi?
Ülkü dedin, dava dedin, tonla çile çektin.
Noldu gardaş çektiğin çileye hiç değdi mi?
Aşk dedin sadece adı kalmış,
Aşk dedin bir garip hulya imiş.
Aşkın, aşk olmadığı diyarda çile çektin.
Noldu gardaş çektiğin çileye hiç değdi mi?
Anladın ki aşkta, ilimde, ülkü de yalanmış...
Uğruna yorulduğun ile kalmışsın
Bu topraklarda hepsinin sadece adı kalmış
Geriye sen kalmışsın sadece
Noldu gardaş yorulduğuna değdi mi?
·
86 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.