tebeşirlenmiş yollar, yapraklar çatırdıyor
kâğıt parçaları yırtık
'nerelerden arta kalmış kim bilir?'
resimler gözüküyor
üzerine basıp geçtiğimiz
'gecekondudan geçtiğimiz
kambur
yaralı bir sırt'
"isterdim üzerinden geçtiğim yol
itmesin birbirimizi"
karanlığın yüzü işte: o
saksımızda çiçek kuruyor
çatlıyor, kısır bir döl tohumu
sen. devedikenleri büyüten ülke
yumuşak ellerinden korkmuyor musun
geçit ver toprağına aşkın
(sabırsız bir asyalı geçit üstünde
eski defterleri arıyor
kahvelerde, domino taşlarında
uzak özlemlerini anıyor)
yumuşak başın yüreği
sen ki attığın yerde yorgun düştün
bir imparatorluğun en müslüman çocuğu
ara
deniz ki yakındadır boğulmadıkça
ay ışır toprakların üstüne
gölgeler uzar, kuru bir ses yankılanır uzakta
çekirgeler, destan böcekleri
gömer bir ölüyü uykusuna
Sayfa 9 - Ayyıldız Matbaası - Ankara - 1978, KÖK