Sümer Kanunlarında faiz konusu Kur'an gibi sadece vaz'u nasihatla geçiştirilmemiş; tersine, faizcilik yapanlara uygulanması gereken cezalardan da söz edilmiştir. Ammi Şaduga kendi fermanında; "Faizcilik yapan kişi, o malın altı katı ceza ödemek zorunda. Şayet ödeyecek gücü yoksa öldürülecektir" demiş (md.5). Faizciliğin cezası Orta Asur Kanunlarında da ağırdı.37 Sümerlerde faizle verilen borca, "melk etuın/hubullu", faizsiz borca da -ki İslam' da buna karz-i basen denir- tadmigtum deniliyordu. Yine Sümerlerde faize şibt/şibtum deniliyordu. Sümerlerden sonra diğer topluluklarda da zaman zaman buna uyulduğu görülüyor. Hatta Muhammed'den önce Mekke'de müşrikler de faizin kötü olduğunu kabul ediyorlardı. Örneğin; Muhammed'in dayısı Ebu Veheb (veya Velid bin Mugire) halka şöyle sesleniyordu: "Ey Kureyş halkı, aman şu Kabe'nin tamiri için vereceğiniz mal/para helal olsun. Sakın fuhuş, riba/faiz ve haksız yollardan temin edilen mallardan olmasın."
·
37 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.