Kübra Yaşa: "Özün kalbini kırana, hakikat kendini açmaz.": Özün kalbini kırana, hakikat kendini açmaz. Ben, derdi yazarım beyim! Çünkü bana, "Yâ Zâr" derler. Elem yüklü haykırışım, tâ göklere yükselir. Yazmasam çatlamam; lâkin kesin infilâk ederim!... Ağlayışım harflerde, iniltim cümlelerdedir. Kalemlerle kâğıtları kazarım! Satırları deşmeye gücü yetenler, orada gömülmüş nice sır bulurlar. Bunu sıradan kimseler yapamaz. Bunu, kabuğa sarılıp, özü garip bırakanlar başaramaz! Özün kalbini kırana, hakikat kendini açmaz. Bütün derdi "kim demiş, ne demiş, kim kiminle ne yapmış?!" olanlar, mânâyı kavrayamaz.

Özün kalbini kırana, hakikat kendini açmaz.

Ben, derdi yazarım beyim! Çünkü bana, "Yâ Zâr" derler. Elem yüklü haykırışım, tâ göklere yükselir. Yazmasam çatlamam; lâkin kesin infilâk ederim!... Ağlayışım harflerde, iniltim cümlelerdedir. Kalemlerle kâğıtları kazarım! Satırları deşmeye gücü yetenler, orada gömülmüş nice sır bulurlar. Bunu sıradan kimseler yapamaz. Bunu, kabuğa sarılıp, özü garip bırakanlar başaramaz! Özün kalbini kırana, hakikat kendini açmaz. Bütün derdi "kim demiş, ne demiş, kim kiminle ne yapmış?!" olanlar, mânâyı kavrayamaz.

Sayfa 99