Her zaman olduğu gibi karanlık... Kapkara duvarların başucunda dizleri üzerinde çökmüş bir adam. Aklıma bir söz ulaşıyor o anda; "Çünkü insan dizlerini kemikleriyle değil ruhuyla kırar."
Kırık ruh ayakta duramaz. Ve çöktüğü yer hiçbir zaman güzel olmaz.
Bende çöküyorum dizlerimin üstüne. İkimizde güzel bir yerde değiliz. Yalnız ve karanlığın içindeyiz. Ben bedenimi teslim ettim kadere, ruhum ise dizlerimin üstünde. İkimizde kaybettik. Ceza vakti kaybedenlere.
#girift
·
1 plus 1
·38 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.