Usul usul yürüyorum cadde kenarında.
Tepemde güneş, sağımda arabalardan çıkan anlamsız sözlü müzikler.
Bir çay bahçesi çıktı karşıma,
geçip oturdum ama gelen tek bir garson bile yok. Anlaşılan enflasyon hat safhada.
Kalktım kendi çayımı kendim aldım.
Geçtim yerime, tam ağzıma götürürken çayımı, ezan okundu birden Allahu Ekber.
İndirdim bardağı masaya, açtım ellerimi Allah'a ve başladım duaya: "
Yağmurdan toprağa,topraktan tohuma, tohumdan bitkiye, bitkiden çaya, çaydan bana kadar taşıyan Allah'ım sana sonsuz şükürler olsun. Amin. "
(Hayırlı Cumalar)
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.