Duygusal olmanın bedelini her zaman ağır ödedim. Hayatımın her anında duygularımla hareket ettim. Kendime çoğu zaman "Mantık mı? Duygular mı" diye soracak fırsatım oldu. Hiç bir zaman mantığı seçmedim. Kaybedeceğimi bilsem de her zaman "Duygularım." dedim. İşte bu yüzden kaybeden her defasında bendim. Çünkü güzel sevdim. Hiç kimseye kötülükle gitmedim. Gidebileceğim herkese iyilikle gittim. Kalın kafalı insanlar için her zaman ince düşünen de bendim. Herkesi kendim gibi zannettim. İşte acıyı tam olarak da burada hissettim.
Ben bütün İyi niyetimi, insanlara iyilikle gittiğim yolda tükettim.
Dünya ve insanlar hassas kalpler için kor ateşli bir cehennemmiş.
Çok sonra fark ettim...
·
1 artı 1'leme
·219 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.