Bugün çekildiğimiz fotoğraflara bakarken annemin, babam seneler evvel vefat etmiş olmasına rağmen hala evlilik yüzüğünü çıkarmamış olduğunu fark ettim.
Neden bu zamana kadar dikkatimi çekmemişti bu durum? Neden şimdi anlam kazandı o yüzüğün o parmaktaki duruşu? Sonra yüzüne baktım; tüm dünyevi hazlardan arınık, acıların şekillendirdiği, aşındırdığı bakışlar...
Ne kadar yaşayacağımızın, ne yaşayacağımızın hepsinden önemlisi öldükten sonra nereye gideceğimizin bile belli olmadığı bir dünyaya ne kadar çok acı sığdığını duyumsadım içimde.
Herkes annesinin gözlerine baktığında benim annemin gözlerindeki yorgunluğu görecek, bugün dikkatlice bakın. Anne olduğumda ben de mi aynı gözlerle bakacağım dünyaya?
… kim bilir…
·
130 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.