Kim ne yaptı sana bilmiyorum ama geçmemiş
Ben yalnızca güvendiğim bir duvara yaslanıp çiçekler açmak istemiştim. Ama beni en çok sevdiklerim, dost bildiklerim yıktı. Her acıya her derde koştum. Bak şuan dizüstü düşmüş yüreğim kan ağlıyor kim var yanımda? Koca bir karanlık koca bir yalan a inanışım. Biz o bahçelere gülleri ektik, yeşermesi için günlerce emek verip gözettik. Peki ya ne oldu o güllere? Gür yaprakları ile var olan güller bize diken oldu, biz o bahçelere giremez olduk. O güllere verilen emeğin karşılığını göremedik. Hani bir söz vardır ya! Bir banamıydı yolların dikeni. Meğer bir banaymış, emeği sarf eden, göz bebeğiymiş gibi bakanlarınmış. İçimizdeki heves dolu çocuğun, boğazı heves kırıkları ile dolu. Nefes alamıyor, hoplayıp zıplıyamıyor. Yılmış bitkin bitik ya bitik. Solan güller hiç bir zaman yenisini aratmaz. Bizim karanlığımız, güneş ten kaçandı. Bizim yalnızlığımız insanlar la doluydu. Bak şimdi demet demet kuruyor o güller, ama dikenler hep aynı..
Geçmiyor.
Bende geçmedi ama ben ona uğrayamamışım bile ...
Geçmiyor ne kadar uğraşsam da didinsem de geçmiyor...
Çok çabaladım hatta yarama köz bastım kanamasın diye ama aralıksız kanamaya devam ediyor...
Sanırım geçmeyecek de.Tam unuttuğumda aklıma geliyor ve kalbim sızlıyor.Bıçak izleriyle dolu sırtım delik deşik olmuş.Merhamet saçan kalbimdeki umut tohumları çiçek açmayı bırakmış.Ben de kapamışım sonra gözlerimi dünyaya.
Geçmiyor, alışıyorsun ya da alıştığını sanıyorsun. Sen de bilmiyorsun.
Geçmiyor…
Geçmiyicek sanırım :(
Geçmeyecekte.(Az ve öz)
Insan yüzüne sahte bir gülümseme yerleştirip geçmiş gibi davranıyor , ama yara kapansa bile iz kalıyor.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.