Burdaki ilk Kurban Bayramı'm. Kutlu olsun 1k! :P :D ;) Bayram ismi veriyorum çünkü ona dair anım kaldı çocukluğumda, her Kurban Bayramı'ında dün gibi hatırladığım. O duvarların lanetli olduğunu düşünmüştüm apartmanın kapısından çıkarken. Ve bir daha yabancıların olduğu betonların içine girmeme kararı almıştım. Yanında kararını onaylayanlar da olunca, çocuk da olsan gücün hazzı nedir anlıyorsun. Her katta "bu da mı ofsayt?!" hissiyle tırmanıp tırmanıp düştüğümüz o merdivenler ahh.. :) Hele ki, o teyzenin "bu bayram Şeker Bayramı değil diye şeker almadık biz" şeklindeki gerekçesi.. Çocuk bu, çocuk! Onun bayramı, başında tamlayan görevindeki kelimeye ihtiyaç duymayacak kadar tamamlamıştır kendini, iç dünyasında. :) Bahaneyle ilk o zaman tanışmadım tabi; insan "kadın olan, adına anne dedikleri bir varlığa" açıyor gözlerini her şeyden önce. :)) Sonra da başka kadınlara işte.. :)
Şimdi o teyze ne yapıyordur bilmem. Ama gözlük camlarına sırasıyla sinen şaşkınlığım, kırgınlığım, boşvermişliğim duruyor olmalı..
(Sabahın 08.10'u için de mis gibi bir şey seçtim. :P )
youtu.be/Ka8X5iTDcWQ
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.