Ayşe Zülal ÇAKIR: “Beni affet,” diye fısıldadı en sonunda. “Beni affedin.” Beni çocukluğumla beraber kabulleniyordu, bu canımı yaktı. - 1000Kitap

Ayşe Zülal ÇAKIR

“Beni affet,” diye fısıldadı en sonunda. “Beni affedin.” Beni çocukluğumla beraber kabulleniyordu, bu canımı yaktı.

Sayfa 274Kitabı okuyor

Sokak Nöbetçileri Aslı Arslan

·

1 artı 1'leme

·

29 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.