Kozmik yaşamın masum çocuklarıydık
Minimal yaşantıların seyrüseverleriyle coşarken
Elma sekeri tadındaki hasletlerimizi
Yüksek surlarda korumaya and içmiş
Serüvenin pelerinsiz kahramanlarıydık
Çil çil bakışlarımız karanlıkları korkuturken
Masalsı inanışlarımız hayallerimizi süslerdi
Öptüğümüz eli başımız üzerinde taşırken
Değer vermenin zenginligini yaşardık
Masumiyeti yerinde gördük ve öğrendik
Kucak açtık en tatlı yerinden güzelliklere
Bir makas aldık utangaçlığımızdan
Yarenlik ettik mutsuzluklara
Delik deşik ruhumuz kevgir misali taşırdı suları
Bentlerimize pınarlar doldu taştı
Yaşam avuçlarımıza bir sihir konduruverdi
Bilgelik öğretilerine günbegün yenisini eklerken
Kulağımıza fısıldadığı sözler
Buselerimize izler bıraktı...
2/10/2023
Pınar PEKĞÖZ
·
49 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.