Bu ve bundan önceki bölümlerde, çubukkodları bütün güzellikleriyle, titiz bir analizin sembolü olarak kullandım. Karışık ışık, öğe renklerinin gökkuşağına parçalandı ve herkes güzelliği görebiliyor. Daha yakın ayrıntılar ince çizgileri ve yeni bir zarafeti ortaya koymakta, yani algılamanın, düzen ve anlayış getirebilmenin zarafetini. Fraunhofer çubukkodları bize uzak yıldızların maddesel doğasının tam olarak ne olduğunu anlatır. Hassaslıkla ölçülmüş çizgilerin örüntüsü, bize ışık yılları ötesinden gelen kodlanmış bir mesajdır. Düşünecek olursanız, ancak 3.000 insan hayatı boyunca sürecek pahalı bir yolculuğa çıkmak suretiyle ulaşabileceğimiz bir yıldız hakkındaki ince detayları öylesine tutumlu ve ekonomik bir yöntemle ayrıştırabiliyor olmamızda ciddi bir zarafet var. Diğer bir ölçekte, konuşmanın bilgi veren çizgilerine, müziğin ahenkli çubukkodlarına baktığımız zaman da bunun benzeri bir hikâye buluruz. Dendrokronolojinin çubukkodlarında da zarafet bulunur; bize bir ağacın tohumlarının milattan önce kesin olarak hangi yılda ekildiğini ve arada geçen her bir yılda havanın nasıl olduğunu (çünkü ağaç halkalarına karakteristik genişliklerini sağlayan hava koşullarıdır) bildiren tarihi sekoya kütüğü boyunca görünen çizgilerdir bunlar. Tıpkı uzay boyunca iletilen Fraunhofer çizgileri gibi, ağaç halkaları da bize zaman ötesinden mesajlar getirirler ve yine bunda da nazenin bir tutumluluk vardır. Bu kuşakların çözümlenmesine güzelliğini veren şey, onların (göze çok az bir bilgiymiş gibi görüneni detaylıca inceleyerek bu kadar çok bilgi edinebiliyor olduğumuz gerçeği şeklindeki) gücüdür. Aynı şey, belki daha da çarpıcı şekilde havadaki çubukkodlar, yani konuşma ve müzikteki ses dalgaları için de geçerlidir.
Sayfa 105Kitabı okuyor
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.