Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Eshabı Kehf
Eshabı Kehf; Rum zâdegânından veya padişahın havassından imişler ve İsâ dini üzere tevhid yoluna sâlik bulunuyorlarmış. İbni İshak diyor ki: İncîl ehlinin işi hercümerç oldu, tuğyanlar başladı, melikler putlara tapar oldular. Eshabı Kehf'in zamanlarındaki Hükümdar, Dakyanus da puta taparmış ve puta tapmayanlara çeşitli zulüm ve işkence yapar, pek gaddarâne öldürürmüş. Bunların da puta tapmadıklarını haber alınca kendilerini çağırtıyor, fakat onlar gelmiyorlar, kaçıyorlar. Bir rivâyette Hükümdarın karşısına çıkıp pervâsızca konuşuyorlar, hak dininde olduklarını açıkça itiraf eyliyorlar. Sonra bir yolunu bulup kaçıyorlar ve bir mağaraya geliyorlar. "Bu gece burada yatalım, sabah ola hayır ola!" diyorlar, yatıyorlar ) فضرب الله على اذانهم ( âyeti bildirdiği üzere Allah, onları öylece tamam 309 sene uyutuyor. Hükümdar Dakyanus onları arayor, mağarada buluyorsa da kimse cesâret edip içeriye girmeyor ve mağaranın üzerine bir kapı yaptırıp gidiyor. Uzun zaman sonra yine Kuran-ı Kerim'de beyân buyrulduğu vechile 309 sene sonra çobanlar mağarayı açıyorlar. Bir gün mü, yoksa daha fazla mı uyuduk, diye aralarında münakaşa geçiyor. Sonra dışarı çıkıyorlar, içlerinden birini yiyecek almak için eline para verip gönderiyorlar, çekinerek hareket etmesini de tenbîh ediyorlar. Zira şâyet biri anlayacak olursa, kendisinden kaçtıkları Hükümdarın huzuruna götürüleceklerini zaneyleyerek korkuyorlardı. Çünkü iş meydana çıkarsa ya taşla öldürülürler, yahut da kendi dinlerine döndürürlerdi. O adam, çekine çekine şehrin kapısına geliyor fakat kapının dün çıktığı kapı olmadığını görünce hayret ediyor ve halkı da asla tanıyamayor. Sonra bir yiyecek almak üzere para çıkarıyor. Fakat adam: "Sen bu paraları nereden aldın?" diye onu yakalıyor. O her ne kadar: Dün arkadaşlarımla buradan, bu padişahtan ve dininden kaçmış, bir mağarada uyumuştuk. İşte sabah oldu, arkadaşlarım şunu bunu almak için beni gönderdiler diyorsa da adam dinlemiyor, onu yanına alıp zamanın padişahına götürüyor. O zamanın padişahı ise, vicdanlı, doğru bir insan imiş. Bunu dinliyor ve yanına aldığı adamlariyle mağaraya gidiyor. Arkadaşlarının yanına giriyor, fakat onları henüz uykudan kalkmış insanlar halinde görüyor.
Sayfa 465 - Milli Eğitim Yayınları 1952 BaskısıKitabı okudu
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.