İncelememi kitaptaki şu alıntıyla yapmak istiyorum:
" Hayır, aklım ermez bu işe. Gerçekten aklım ermez. Ama en çok şaştığım, en çok akıl erdiremediğim başka bir nokta da, yazarların bu türlü konuları alıp işlemeye kalkmaları. İnanın bana, bu açıklanamaz. Akıl erdiremiyorum. Önce, ülkenin bundan hiçbir yararı yok; sonra... Yararı gene yok. Ne olduğunu bir türlü anlayamıyorum...
Ama ne derseniz deyin, bazı noktalar... Öyle ya, hangi işin bir şaşırtıcı yönü yok! Gene de insan, biraz düşününce bu öyküde bir şeyler bulmuyor mu? ''
Buluyor bulmasına fakat bulduğumuz şey kum tanesinden hallice- Yazarın dilini sevsem de ilk öykü dışında ( onu da mizah ögeleri taşıyor ) okurken çok sıkıldım. Ayrıca kadın karakterlerin azlığı, var olanların da karikatürize edilmesi hiç hoşuma gitmedi. İlgimi çeken tek şey satırların beni geçmişe çekmesi, nostaljik hissettirmesiydi.
Okumasam da olurdu, genel olarak zaman kaybıydı. Gogol ile yanlış kitapla tanıştık anlaşılan-
