Ramon’un abisinin çizdiği resimle dalga geçmesi sonucu kendini geriye çekmesi en sevdiği şeyden yani resim çizmekten uzaklaştırması toplum genelinde çoğu insanın başına gelen olaylardan. Bazı insanlar hiç düşünmeden yorum yapıp diğer insanların heveslerini kırabiliyorlar. Ramon’un ablası ise resimleri kendi gözlemiyle yorumlayınca Ramon bu sefer bambaşka bir bakış açısı elde ediyor. Her insanın farklı olduğunu ve aynı şeyleri düşünmek zorunda olmadıklarını fark ediyor. Bu da aynı şekilde her kötü eleştiriye aldanmamız ve kendimiz neyi nasıl yapmaktan mutluysa o şekilde devam etmemizi anlatıyor. Kendi gözümüzle görüp kalbimizle hissettiğimiz her şey bizi ilgilendirir. Ramon nasıl gördüklerini çizip mutlu oluyorsa biz de bunu yapabiliriz. Bazen mış gibi bazen de gerçekten öyle olabilir.

Mış GibiPeter H. Reynolds · Altın Kitaplar · 2014375 okunma

·

55 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.