Nietzscheci bir esin Foucault’da mevcuttur. Ayrıntılı bir örnek vermek gerekirse: Nietzsche, din adamının bir psikolojisini yapan ve iktidarının doğasını analiz eden ilk kişi olduğuna seviniyordu (din adamı cemaate bir “sürü” muamelesi yapar ve sürüyü, ona hıncı ve vicdan azabını aşılayarak yönetir).
Foucault “çobanıl” bir iktidarı yeniden keşfeder, ama analizi başka bir yönde yapar: Onu “bireyleştiren”, yani sürü üyelerinin bireyleşme mekanizmalarına sahip çıkmak isteyen olarak tanımlar. Gözetleme ve Cezalandırma’da, siyasal iktidarın 18. yüzyılda “disiplinler” sayesinde nasıl bireyleştiren haline geldiğini göstermişti; ama sonunda bu hareketin kökenini çobanıl iktidarda bulur.
·
242 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.