Bir kötülüğün içine düştüğümde, düştüğümde değil bile isteye adım attığımda, tanıdığım en temiz, saf, masum yüzler aklıma üşüşüyor ve o an oturup ağlayasım geliyor. Gerçekten ağlamak ama. İçimi çeke çeke, hüngür hüngür ağlayasım geliyor. Onların temiz yüzleri gözümün önüne geldikçe pişmanlığım artıyor ve daha iyi bir insan olmak için tekrar kendime sözler veriyorum. Bu sözü de tutamıyorum.
·
43 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.