HİÇ Mİ İÇİMDE DURMAZ HAYAT?
Aşkın ağırlığı kadar seviyorum seni,
Hadsiz hesapsız seviyorum kalbimin ocağında.
Ha kavuşmuşum ha yanaşmışım yanı başına,
Ha hiç görmemişim hep özlemişim,
Bunu kabullenmişim.
Kalbim avazı çıkana kadar bağırsada,
Ben deli divane olmaya ramak kala,
Senin aşkından coşa coşa yenilenmişim ben.
Sen bende bütünleşince olmasan bile,
Hiç merhaba demesen gönlüm senden.
Manyaklaştım, uzaklaştım giderek kendimden,
Senin güzelliğini şifa edip yaşadım ben.
Uzun yollar gittim, upuzun hayat yaşadım bilemedim,
Dedelerimi çok arif bildim, onlardan öğrendim,
Aşkın ağır iksini.
Ne yaptım olmadı çıkamayacak gibi,
Kendi kendime birazda merakla,
Çok alıştım bu aşka.
Sen yanımda olsan veya olmasan,
Kızaracak kalbim yine sonuçta.
Ben aklımı hiç aramadım bulamadım da,
Sarhoşluğumu marifet bildim yaşadım bununla.
Ben sensizlik diye kendime duvarlar örmüşüm,
Ben dudaklarımı dudaklarından uzak tutup,
Kendimi yetim diye avutmuşum.
Hep oldu dualarım kızardı da kızardı,
Onlarda bayağı tatlılardı.
Ben söyledikçe söylemek iştahlandı,
Ah bu aşkın son bir güzel filmi olsa,
Kimler dayanırdı?
Müptezel oldum olacağım da,
Senle hep tutuşacağım,
Ve hep tutuşacağım da.
Kader bir kaybolup bir çıksa da,
Ama artık yeter her şeyi haykıracağım.
AYKUT BARIŞ ÇELİK
·
66 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.