Bu davranışı objektif olarak değerlendirmek için üç farklı deney yaparlar; kalınderililerden oluşan farklı grupların önüne birtakım parçalar konur: Birinci deneyde türdeşlerinin kafatası, bir tahta parçası ve fil dişi; ikincisinde bir filin kafatası, bir bufalonun kafatası ya da bir gergedanın kafatası; üçüncüsündeyse bu üç grubun da beş yıldan daha kısa bir süre içinde kaybettikleri reislerinin kafatasıyla başka bir grup reisinin kafatası konur ve her deneyde seçim yapmaları beklenir. İlk deneyde kalınderililer en çok ilgiyi fil dişine, ardından türdeşlerinin kafatasına gösterirken, en az ilgiyi tahta parçasına gösterirler. İkinci deneyde bufalo ve gergedan kafataslarına layasla fil kafatasına daha çok ilgi gösterirler. Üçüncü deneydeyse iki reisin kafatası arasındaki ilgide bir farklılık görülmez. Bu deney açıkça fillerin diğer hayvanların kafataslarına ve doğal objelere kıyasla kendi türdeşlerinin kafataslarına ve fil dişine ilgi gösterdiklerini onaylamaktadır.
Ne var ki kendi akrabalarının kafatasına özel bir seçim yaptıkları da incelenmez. Bu sebeple ölü fılden bağımsız olarak ilgi oranlarının aynı olduğu kaydedilir.
17 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.