Emre Timur’un kendisinin eserlerini okuyanda bırakmak istediği his şudur; rahatsızlık. Eğer, okuduklarınız rahatsız etmiyorsa, sizi düşünmeye sevk etmiyorsa veya sorgulamanıza neden olmuyorsa okumayın. Yazarın amacı bu çünkü. Ve şunu söyleyebilirim ki, beni rahatsız etmeyen ya da yazdıklarına katılmadığım bir kısım yok. Kendisi zaten varoluşçu felsefe üzerinde romanlar yazıyor, e haliyle çoğu eseri bunun üzerine şekilleniyor. Peki Palyaçonun Listesi’nde ne rahatsız ediyor? Hayat acımasızdır, adil değildir ve herkes sıfır noktasından başlamaz. Başlangıcın eksi noktaları da vardır, artıları noktaları da... Önemli olan nedeni bulmaktır. Neden bu oldu? Neden bu yöne sürükleniyorum? Ben ne yaşıyorum ve ne uğruna? Mesela bir palyaço var bu romanda. Amacı nedir? Mutlu etmek, güldürmek. Mutluluk, bir mesleğin kaynağı olabilir mi? Biri herkesi mutlu edebilir mi? Ya da mutsuz palyaço ne kadar mutlu edebilir? Palyaço kendine bir liste yaptı, rotası kendine dönüştü. Kaçtığı travmaları, parasızlıktan ilaç üretimine denek olması ve hayatının amacını bulamaması onu farklı biri yapmıştı. Görüyordu ama gerçek miydi, bilmiyordu. Biri ona bir şeyler diyordu, amacı öğüt müydü, emin olamıyordu. Hem insan kendine nasıl dönerdi onu bile bilmiyordu. Tüm ailesini bırakıp kendine, kendi başına dönmesi için geldiği bu yer ona bambaşka bir hayat sunuyordu. O bambaşka hayatı yaşayacak ancak eskiye dönüp kendisini ve yaşadıklarını da yanına alacaktı. Artık yaşarken bilecekti, görünüş gözün yetisi kadardır, insan kendisini bilmelidir. Aynaya baktığında görmesi gereken vücudu değil, tindir. Öze dönüşmek için tözü bilmek gerekir, yaşadım diyebilmek için acı gerekir. Devinimsizlik huzur demektir belki ama aynı zamanda sıfırda kalmak demektir... Burada ki palyaço böyle işte, çocuk isimleri değil listesindekiler, onlar öğütler. Baktıkça hatırlaması ve düşünmesi için kendine yazdığı şeyler. Her palyaço da güldürmesin, bazıları da öğretsin; yaşamayı ve sorgulamayı… Emre Timur’un kaleminden okuduğum bu üçüncü kitap. Ve her kitabında ince ayrıntıları olduğunu fark ettim. Felsefi aktarımları, olay örgüsüne ustaca işlediği bilgiler dışında bölüm başlıklarında bile kendisinden bir parça bulmanız mümkün. Palyaçonun Listesi dördüncü bölüm sonunda diyor ki; ‘’ Pişmiş bir kişi birden başlardı. ‘’ Ve hemen ilk sayfalara bakacak olursanız kendisi sıfırıncı bölümden başlıyor. Hala pişiyorum, diyor. Mevlana bile demiş; ‘’ Hamdım, piştim, yandım. ‘’ Emre Timur da yazdıkça pişiyor, okuru ise rahatsız oldukça… Rahatsız olup, pişmek isteyenlere iyi okumalar dilerim.

Palyaçonun ListesiEmre Timur · Az Kitap · 2018295 okunma

·

61 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.