Öykü mü ?
Bu bir günce olmalı.
Günlük kıvamında değil ama, gün gün içinden geçenler aklına düşenler tadında bir günce.
Yazar, her gün oturmuş defterinin başına ve kavuşamadığı hikayesine sonlar, buluşmalar, pişmanlıklar yazmış.
Bir bütünlüğü yok.
Bölümler arasında bağ kurmakla yormayın kendinizi.
Mario Levi’nin sonu gelmeyecek uzunluktaki şahane cümleleriyle iç dünyanıza uzanmaya çalışın hepsi bi.
Bir solukta bitirmeye çalışmak, tadını öldürecektir bu kıymetli kitabın.
Her gece bir iki bölüm..
Her “gece”..
