Sanırım inceleme yazması benim için en zor olan kitaplardan birisi Bir Kimya Meselesi oldu. İçerdiği konuyu çok beğendim. Bir kadının 1960'lı yıllarda erkek egemen olan bir dünyada biliminsanı olarak kabul görebilmek için verdiği mücadeleyi anlatıyor. Öncelikle kısaca konusuna değinip ardından içimde duramayıp taşacak olan düşüncelerime geçeceğim. Ana karakterimiz Elizabeth Zott, kendisi kimya alanında eğitimini tamamlamış ardından da akademik olarak aynı alanda ilerlemeye çalışan, çok zeki bir kadın. Ancak bu süreçte onu taciz eden hatta tecavüz etmeye çalışan hocaları ve işverenleri yüzünden hem okul hem de iş hayatı resmen kabusa dönüyor. Bu kabusun içerisinde azimle ilerlemeye çalışırken çok seveceği bir adam giriyor hayatına ancak bu kısım da hikâyeyi değiştirecek oldukça önemli bir diğer kısım, çünkü yaşayacağı aşk, doğacak çocuğu, kaderin ona oynayacağı pek çok oyun hayatına giren bu adamla yaşanıyor. Hayatı boyunca yaşadığı hiçbir tacize, hiçbir zorbalığa, hiçbir baskıya boyun eğmeden, inanılmaz güçlü bir karakterle yoluna hep devam ediyor. Tüm bunları inanılmaz takdir etmekle birlikte zaman zaman çok ısrarcı ve etrafındaki insanların zor durumda kalıp kalmayacağını düşünmeden sergilediği tavırlar da beni rahatsız etmedi değil. Evet kendine güvenin çok yüksek olabilir ama senin de özgürlüğün bir başkasınınki başladığı noktada durmayı bilmelidir. Beni irite eden bir diğer nokta ise kızını yetiştirme tarzıydı. Henüz 4 yaşında olan kızı okuma ve yazmayı biliyor, bu belki çok ekstrem bir durum olmayabilir ancak 4 yaşında olan bir çocuğun külçe gibi kitaplar okuması, kimya ile ilgili üniversite mezunu derecesinde bilgiye sahip olması, tanımadığı insanlara mektup yazıp gönderebilecek yetiye ve çevresiyle Darwin'in evrim teorisini konuşacak bilgiye sahip olması bana biraz abartı geldi. Hani şu yaşından çok bilen, büyümüş de küçülmüş çocuklar vardır ve size çok sevimsiz gelirler ya, çocukla ilgili kısımlarda hep bunu hissettim, bırakalım çocuklar da çocukluğunu yaşasın; geri kalanları hayat zaten onlara zorla öğretecek. Şimdi kendi düşüncelerime gelecek olursak. Kitapta anlatılmaya ve savunulmaya çalışılan kadınlarla ilgili gerçeklere son derece katılıyorum. Kitabı okurken sürekli kadın olarak yaşadığımız zorbalıklar, aşağılamalar, mobbingler bir bir gözümün önünden geçti. 21. yüzyılda hâlâ kadın olarak bizim de saygı görmeyi bekleyen, kendini kanıtlamaya çalışan, bir erkeğe muhtaç olmadan da yaşamayı becerebileceğini göstermeyi umut eden varlıklar olmamız canımı acıttı. Saçı uzun aklı kısa diye saçımızın boyundan tutup ojemizin rengine, hatta kulağımızda sallanan küpeye bile laf edip başarımızı yargılayan ufak beyinlerin içerisinde her gün sivrildiğimizi görmeye ne kadar tahammül edemediklerini görmek bir yandan haz verirken bir yandan da onların etrafımızda olmasına tahammül etmek de zor geliyor. Ancak tıpkı kitapta Elizabeth'in yaptığı gibi hiçbir zaman bizi susturamayacak ve ne kadar uğraşırsanız uğraşın başarıyla ilerlememize engel olmayacaksınız. Velhasılıkelam zaman zaman uzatılan yerleri olduğunu düşünsem de ben kitabı ve özellikle konusunu çok beğendim, tavsiyemdir.

Bir Kimya MeselesiBonnie Garmus · Altın Kitaplar · 20231,944 okunma

·

159 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.