Albayım,
Bazen hiç olmayacak bir şey oluyor. Hani serçe parmağını vurursun ya sehpanın kenarına. Yahut bir insan bir insanı katleder mesela. Herkes ama herkes, olanları normal karşılıyor Albayım. Hiç olmayacak bir şeyler oluyor. Olan şeylerin kararları hep başka lisanlardan türüyor Albayım. Sonra insan duruyor, görüyor, duyuyor, düşünüyor. Ben bu kararların neresindeyim Albayım? Bilmiyorum...Bilinmezlik beni ipin ucunda bir cambaz gibi hareket ettiriyor. Aşağı bakarsam, düşmekten korkuyorum Albayım. Gücümü yitirmekten, aklımı kaybetmekten korkuyorum Albayım. Albayım...