Işçi hayatını nesneye koyar; ama artık
hayatı kendine degil, nesneye aittir. Dolayısıyla, bu etkinlik
ne kadar fazla olursa, işçinin nesnelerden yoksunlugu da
o kadar artar. Emeginin ürünü, kendisi degildir. Onun için
bu ürün ne kadar büyükse, kendisi o kadar küçüktür. Işçinin
kendi ürününden dışlaştınlması, sadece emeginin bir nesne,
dışsal bir varoluş oldugu anlamına gelmez, onun dışında bagımsız,
ondan başka bir şey olarak var oldugu, karşısına dikilen
bagtmsız bir güç oldugu anlamına da gelir; yani işçinin
nesneye aktardıgı hayat, yabancı ve düşman bir şey olarak
kendi karşısına çıkmaktadır.