“… Ben hâlâ, ölmeyi bile becerememiş utanmaz, aptal bir hayaletten, ‘yaşayan bir cesetten’ başka bir şey değildim.” Yirminci yüzyıl Japon edebiyatının önde gelen yazarlarından, sıradışı hayatıyla da meşhur Osamu Dazai, intiharından hemen önce tamamladığı, Japonya’nın en çok okunan romanlarından İnsanlığımı Yitirirken’de topluma dahil olmayı beceremeyen, her şeyi eline yüzüne bulaştıran, çevresindeki herkesi hayal kırıklığına uğratmaya mahkûm bir ötekinin acıklı hikâyesini anlatıyor. Dazai’nin yaşamıyla çokça paralellik taşıyan romanda, kendini çocukluğundan beri bir başarısızlık abidesi olarak gören, aristokrat bir ailenin oğlu Oba Yozo hem evde hem de okulda büründüğü “soytarı” rolüyle var olmaya çalışır. Bir itiraf niteliğindeki üç bölümden oluşan hatıratında alkolizmle, geyşalarla, sonuçsuz kalan intiharlarla dolu, “utanç” yüklü yaşamının günahını çıkarır. İnsanlığımı Yitirirken, Osamu Dazai’nin uzun yıllara yayılan edebi intihar mektubunun son bölümü. En büyük derdinin toplum ve insanlık olduğunu düşünüyorum. Dünyayı içsel pencereden sorgulamaya fazla küçük bir yaşta başlaması ve asıl bıhranlı kişiliğini perdelemek uğruna ne tür maskaralıklar yapmak zorunda kaldıgı ve günün sonunda ruhunun ne denli yorgun olduğunu sayfalar dolusu okuduk . Agır bir psikolojik körelme ve boşluk olan bu roman tam olarak bir intihar , psikoloji ve otobiyografi başlığına sahip. ( Küçük bir dip not ; yazar sanki Rus yazarlarının çıraklığını yapmışcasına başarılı bir kaleme sahip tam bir sanatsal ruhu var. ) Psikolojik olarak saglıklı bir döneminizde okumanızı tavsiye ederim. Kişisel başarısızlıkları, uyumsuzlugu, tüm herşeye amacsızca yaklaşıp tüm insanlığı ruhsal perdesinin ötesinde tutması vs vs vs. Çok karmaşık , bir o kadar da anlaşılır bir kitaptı. Sevgi, saygı ve kitapla kalın...

İnsanlığımı YitirirkenOsamu Dazai · İthaki Yayınları · 202333,4bin okunma

·

58 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

bir cinayetin psikanalizi