Göz bakar da acep görür mü canı?
Kulak işitir mi ruhun sesini?
insan fırtınası sardı her yanı.
Sevmedim dünyanın hengâmesini
Kaktüsler büyüdü kalbin yolunda.
Harcadım ömrümü insan çölünde.
Terazi bozulmuş kefesi kanlı...
Adalet Sarayı tutuşup yanmış.
Hicap mahkemelik, doğruluk zanlı.
Gül bilmeyen akıl küle inanmış.
Sanki mülteciyiz yaban elinde.
Harcadım ömrümü insan çölünde
Ama umut... Umutsuzluk yok!