.
Kitap, hikayelerin, şiirlerin olduğu, hayatın içinden bir hayal gücünün eseri. Hikayeler hayatın içinde nefes alan, almayan varlıkların öyküleri.. Öykülerin bazıları, kimi zaman bir üçüncü sayfa haberi şeklinde yazgıları anlatırken, bazen de ön yargılarından oluşan bir dostun, bir çocukluğun durumu hakkında bilgiler veriyor. Şiirlerse hayatın içinden duyguları barındıran, içten gelen sözcükler, dizeler her biri..
Kitapta, kadınların evlilik, aşk, ölüm gibi temalardan geçişini, yazgıyla, fedakarlıkla , hastalıkla imtihanını, bu yolların öyküyle ve şiirle hayat buluşunu okuyoruz. Bu nokta da, Şehbâl, Osmanlıca kuşun kanadının en uzun tüyüne denirmiş. Yazar da önsözünde Şehbâl’i, ‘içimizdeki cesaret, yaşama sevincimizdir, meraktır, umuttur’ diye tanımlıyor. Kaybetmemek dileğiyle..
#Şehbal
^
^
#alıntı
ARTÇI
duvarda değil, içine
tam oraya kâğıdı kalemi tut
yazdıkça sıva olur
sözcükler
sonra
yaşa
ve izin ver
çatlaklara
^
^
yazmak lüzum ettiğinde
ya da ihtiyaç hâsıl olduğunda ruhta
önce "yalnızlığı” davet edersin.
ama yalnızlık yalnız gelmez
o hüzünle yoldaştır.
mecbursun ikisini de buyur etmeye.
sarar seni ikisi de
sabret, kabul et...
biraz sonra sana cümleler bırakacaklar
işleri bittiğinde sessizce ayrılacaklar.
"Biz gidiyoruz" demeden
ve sen arkalarından el etmeden.
her şey, herkes oldun yazarken
kendini bile affederken...
bitkin... bitkin kalkacaksın oturduğun yerden.
^
^
şiir oldu bazı hikâyeler
ağır geldiği yerde kelimeler
taş olup oynamayınca yerinden
mıhlandığı yerden sökülemediğinden
belki dedim şiir olunca hafifler
karanlık kuytularından uçar gider.
^
^
#edisyonkitap #seldaçokbilen #şiir #öykü #hikaye #kabuk #bloghemsire #edebiyat