Kadının bakışları, adamın kalbine saplandı, adamın bakışları kadının ruhuna işledi. İki insan sadece gözleriyle birbirine temas ettiler! Söylenmeyen sözlerin, dile gelmeyen duyguların hiçbir önemi kalmadı. Sessizliğin dilinde birbirleriyle konuştular. Mesafeler tükenirken, zaman silindi. Zaman silinirken ruhlar özgürleşti. Kadın orada bir umut buldu, o umuda tutundu ve ansızın gülümsedi. Adam o gülüşe takılı kaldı. Tüm ömrü boyunca o kısacık gülüşün gölgesinde huzurla yaşayabileceğini anladı.
··
17 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.