Niyâzî‐i Mısrî kaddese’llâhü sırrahu’l‐azizin bu beyitten muradı kendilerinin makâm‐ı cem içinde olup mertebe‐i irşâdda olduklarını beyândır. "Halk içre bir âyîneyim” buyurdukları yani nefsânî mertebelerde olan kötü ahlâkının hepsini güzel ahlâka tebdil edip zahiren ve bâtınen cilalanmış bir ayna oldum. Herkes hakikî ve manevî kendi sıfatını mertebeleri miktarınca benden müşahede eder ve ondan maksûd “.. O her ân yaratma halindedir.” âyeti kerîmesine mazhar olduğunu ifâde eder. Meselâ “bir âyîneyim her ân” ki; baksalar bir surette akislerini görürler Hangi mertebede ise o sıfat ile zuhur eder. Eğer bakanın nefsinde kötü ahlak var ise ya‐ man (kötü‐korkunç) görür. Eğer nefsin kötü ahlakı düzelmişse yahşi (iyi‐güzel) görür. Ben bir aynayım ki; kâmil kemâli, nakıs noksanın görür. Bu beyitten anlaşılan budur.
Rasûlüllah sallallâhü aleyhi ve sellem buyurdu ki; “Ruhlar toplu cemaatlardır. (Ruhlar âleminde) birbirleriyle tanışırlar, ülfet ederler. Tanışmayanlar ise birbirlerinden ayrılırlar”
s.582
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.