Bir gün düşündü gitsin kendini atsın Kâbe'nin eşiğine Çünkü tek onu biliyordu değer güvene
Ama bu bir dertti ki kurtulunmaz
Leylâ düşüncesinden alıkoyan çareye başvurulmaz Kurtulmak kurtulmamak olur hatta kurtulmamaktan beter Leyla'sız hayat Mecnun olmaktan beter
Bütün bu düşünceler onu Mecnun'a çevirdiğinden beri İster istemez gizli kalamıyor dışa vuruyordu hâli Zayıflamış iğne ipliğe dönmüş
Dünya işine ilgisi sönmüş
Ne iş ısmarlansa ne reddeder, ne kabul Ne savaşa katılır ne yağmada bulunur Oymak idaresine onda yok en ufak bir alâka Sâde tenhalıklarda dolaşıp durmada