İnsan yüklü bir bavulla gezer her zaman,mekan değiştirsede dertlerini yanında taşır sanır ki mekan değişikliği sonucunda dertlerinden kurtulacak halbuki dertleri sırtına demir zincirlerle bağlanmış bir bavuldur.Ne zaman ki ruhunu teslim eder o zaman işte dertlerinden kurtulur.Hadisi şeriftede buyrulduğu gibi"la rahate fid dünya"
Dünyada rahat yoktur fakat insanoğlu hiçbir zaman bunu idrak edemedi, edemiyor, etmeyecektir...