Bazı kişiler kaygı duygusundan kurtulmak için umursamaz olmayı, tehlikeleri görmezden gelmeyi seçerler. Bu kişiler, onları kaygılandıran olaylar gerçekleştiğinde bile hiçbir şey hissetmemeye çalışır, yani duygularını bastırmayı tercih ederler. Oysa kaygımızı fark etmemek, kaygılandığımız şeylerle karşı karşıya geldiğimizde çaresiz kalmamıza sebep olur. Çaresiz kaldıkça daha çok kaygılanır ve daha da çaresiz kalırız. Sonuçta bu bir kısırdöngüye dönüşür, tembelliğe ve yapılması beklenen işlerin ertelenmesine neden olur.