GÜLÜŞ SENFONİSİ
Kalbim sus artık sus,
Düşmanım gibi yakamdasın,
Ama niyeyse dost...
Kalbim canıma okudun,
Yeter ki sus...
Bana düşman mısın yoksa en aziz dost mu?
Bir şeye inat ettim mi durmuyorsun adam akıllı.
Ben zaten kendi hâlinde bir adam,
Beni yaptın durduk yere müptezel,
Yeter ki sus Allah aşkına sus...
Senin yüzünden her şey güzel,
Hayatım kaysa bile.
Ömrümde değişik bir heyecan,
Ben bu yolda devran,
Koy kendi hâlinde yaşayayım kalbim...
Ben bu kadar şiir yazmazdım,
Oldum üstad şair...
Aşkın ilminde derviş oldum,
Beni rahat bırak,
Zor direniyorum...
Ben aklı başında hâllerimi,
Ne çok özledim sayende bilmezsin.
Şimdi deli gibi dolanıyorum,
Sebebi sensin,
Sus Allah billah aşkına kalbim sus...
Madem bu kadar dilin var,
Git sen söyle ne söyleyeceksen.
Hem acelecisin hemde telaşlı,
Arkadaşım ben otuz yaşındayım,
Bunu hiç anlamadın.
Bir ayıp bir de destur bil,
Bu dünyada felâketlerde olur her vakit.
Ben bir savaşçı değil,
Hele ki gazi hiç değilim,
Kurban olduğum kalbim yeter sus...
Her gün başıma bir işler açıyorsun,
Her gün sürprizler yapıyorsun.
Azgınlığına söz bulamıyorum,
Beni benden etmeye yemin mi içtin?
Sus mübareğin evlâdı sus...
Ben bir gün ölüp gideceğim ya,
Şımarmanın ne anlamı var?
Organım mısın çocuğum mu?
Cıvıttığın aldı başını gitti,
Yeter sus Allah billah aşkına kalbim sus...
Senin yüzünden her şeyden memnunum,
Senin yüzünden hep güneş bana doğar.
Yav bana hiç yağmur yağmasın mı?
Mevsimlerinde şaftı kaydı,
Yollarımı cennet yapma kalbim artık yeter...
AYKUT BARIŞ ÇELİK
·
69 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.