Yakup Gürsul: Hangi hayâl yoksul kalbini baharlardan vazgeçirdi... Bir nefes kadar soğuk rüzgarların getirdiği sabahlar yalnızlığıma ağlarken, rüyalarım bulamazken ellerini, Hayallerim,kadere halâ inanmazken, nerede kaldı ürkek ama asil olan sözlerin... Bizim kaybedince teselli bulabileceğimiz ne bir imanımız, nede etrafımızda hakkı bilen birileri vardı.. Bunu bir şövalye gibi görünmek için değil, dünyanın bir gerçeğini insana anlatmak için söylüyorum. Çünkü Şövalyelere inanmıyorum artık... Hani bir hikaye vardır klişe olan herkesin fotokopi makinasında bastırdığı... Hikaye şöyle; herşeyi tek yaptım, zorlukları geçtim ve güçlüyüm. İçinizdeki ilah olma kabiliyeti olan başka bir sizin yazdığı bu hikaye artık bitti uyanın. İnsanın beşere muhtaç bırakıldığı bu dünyada ,insan insana muhtaç... Ve İnsan tefekkür eden bir varlık, beşer ise sadece yaşayan.... İnsan beşerin tuzağına düştüğü bu dünyada, beşere değil insana hasret...

Hangi hayâl yoksul kalbini baharlardan vazgeçirdi... Bir nefes kadar soğuk rüzgarların getirdiği sabahlar yalnızlığıma ağlarken, rüyalarım bulamazken ellerini, Hayallerim,kadere halâ inanmazken, nerede kaldı ürkek ama asil olan sözlerin... Bizim kaybedince teselli bulabileceğimiz ne bir imanımız, nede etrafımızda hakkı bilen birileri vardı.. Bunu bir şövalye gibi görünmek için değil, dünyanın bir gerçeğini insana anlatmak için söylüyorum. Çünkü Şövalyelere inanmıyorum artık... Hani bir hikaye vardır klişe olan herkesin fotokopi makinasında bastırdığı... Hikaye şöyle; herşeyi tek yaptım, zorlukları geçtim ve güçlüyüm. İçinizdeki ilah olma kabiliyeti olan başka bir sizin yazdığı bu hikaye artık bitti uyanın. İnsanın beşere muhtaç bırakıldığı bu dünyada ,insan insana muhtaç... Ve İnsan tefekkür eden bir varlık, beşer ise sadece yaşayan.... İnsan beşerin tuzağına düştüğü bu dünyada, beşere değil insana hasret...

40 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yakup Gürsul