Yusuf Atılgan'ın Anayurt Oteli kitabının sonunu hatırlattı bana bu alıntı. Zebercet'in ayrılığı ama tabi farklı bir ayrılık şimdi sonunu söylemeyeyim. :)
Bir daha hayatında olmayacak/ olamayacak birini kötü hatirlamak istemiyor belki de insan. Ya da tüm kötülükler kişinin gidişiyle anlamını yitiriyor ve geriye sadece iyi şeyler kalıyor. Tuhaf bir olay sebebini çözemedim bende henüz.
Bazı insanlar sahip olduklarının değerini ancak kaybettikten sonra anlayabildikleri için evet ama sonrasında egolarına yediremedikleri için geri adımda atamıyorlar.