..seneler geçtikçe halkın nazarında şâir demek toy, küstah, bâlâpervâz, sünepe, ciddiyetsiz, tufeylî ve bilhassa akılsız ve mektep kaçkını bir mahlûk olarak tecellî ediverdi. Eski zarîfler, şuarâ dedikleri vakit, rindâne yaşar insanları derûnî bir tezyîfle karşıladıkları vakit bile zâhiren hürmet ederlerdi; çünkü bu sınıfın resmîleşmiş bir itibarı vardı; onu ihmâl edemezlerdi. Lâkin zamanımızda şâirler diye bir gençler mevkibi göründüğü vakit istihkarın en pes perdesinden bir mana hâsıl oluyor.
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.