Yorumlarınızı merak ettim
Herkesin acısı kendine çok,
Bir yürek var içimde, kırık, yorgun.
Gözyaşları kurumadan dudaklarımdan,
Bir umut ışığı doğar, belki yarın.
Gözlerimde hüzün, yüreğimde sızı,
Her anımda taşırım bu ağırlığı.
Ama bilirim, herkesin bir hikayesi var,
Ve acıları dağlar kadar büyük, derin.
Bir bakışta görebilir misin beni?
Bu resimdeki yorgunluğu, çaresizliği?
Herkesin acısı kendine çok derler,
Ama belki de paylaşmak gerek, birazcık.
Bir el uzatsa, bir omuz olsa yanımda,
Belki de acılarım hafiflerdi biraz.
Ama yine de, herkesin acısı kendine çok,
Ve bu resimdeki yürek, hala kırık, yorgun.
Şiir: Yapay Zeka
·
80 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.