Yıllar önceme sesleniyorum, yıllar sonrama da bir anı olarak kalsın. Azar azar değişiyorum ama bu azar azar değişim kartopu etkisi yaratıyor, şöyle dışarıdan bir göz olarak bakınca fark ediyor insan. Büyüyorum, gelişiyorum, hâlâ şeklim belli değil yamuk yumuk. Yol çok uzun, direncim kırılıyor sanki ama geri de dönemem hiç değilse yarısı bitmiş yolun , olduğum yerde saymak da bana göre değil. Biraz daha insanî tarafımı özledim bugün. Nefretten, kinden,bencillikten, çıkarlardan bir parça olsun uzaklaşmak istedim. Hayat bizim sivri yanlarımızı törpülüyordu hani? Beni çok acemi bir ele teslim etmişler sanki, bütün güzel yanlarım küçülmüş, un ufak olmuş. Kötü taraflarım bir buzdağı gibi duruyor olduğu yerde. Bugün çocukluğuma dönmek istedim. Okuldan gelip,önlüğü bir kenara atıp ,ödevlerimi yarım yamalak yapıp, oyun oymaya gitmek istedim. Yazın çamurdan tabak çanak yapmak, saman yığınlarının içine atlamak, su deposunun üzerinde saatlerce oynamak, perdelerden elbise yapmak, çimende yuvarlanmak... Şimdi hepsi hayal gibi. Zaman çabuk geçiyor önemli olan anı yaşamak bugün bunun farkındalığını yaşadım. Bunların yanı sıra belki bunu demek için erkendir ama yaptığım hiçbir şey için pişman değilim. Kocaman bir iyi ki demek istiyorum başarılarıma, hatalarıma, doğrularıma, yanlışlarıma, tüm yaşanmışlığıma.
·
112 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.