Jean-Louis Fournier'den ilk okuduğum kitap, 'Nereye Gidiyoruz Baba?' ve aynı zamanda ne acıdır ki çocuklarının diyebildiği tek cümledir. Engelli iki erkek evlada sahip bir babanın yaşadıkları ve anlattıklarına şahit oluyoruz.Çocuklarına dair hisleri,babalık görevini yapmaya çalışırken bocalamaları,eşiyle yaşadığı ilişki;hayal kırıklıkları,toplumun kendi ve çocuklarına olan bakış açısı.Bizlere en basit sıradan gelen;sohbet etme,hediye almak,kitap okumak,yazı yazmak,doğayı izlemek,müzik dinlemek vs.gibi aktiviteleri çocuklarıyla yapamamanın üzüntüsünü, en şeffaf en derin haliyle okuyucuya hissetirirken kendimizi sorgulamamızı,empati,şükür gibi kavramları düşündürmeye sevk ediyor.Çocuklarının normal bir birey olsaydılar eğer nerede neler yapıyor olabileceklerini,hangi meslekleri yapıyor olabileceklerini,onlara dair hayallerini vs.biraz mizahi daha çok hüzünsel şekilde yansıtmış. Kısa ama etkisi yoğun, boğazınız düğüm düğüm olacak, bir çırpıda okunabilir bir kitap.Ben severek okudum,tavsiye ile.

Nereye Gidiyoruz Baba?Jean-Louis Fournier · Yapı Kredi Yayınları · 20092,966 okunma

·

68 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

❛Mine❜