Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş Bilinmeyen bir zaman. Bilinmeyen bir mekan. Bilinmeyen bir ülke. Karakterlerin kişilerden değil, kurumlardan oluştuğu biraz ezoterik, biraz ütopik bir roman. İnsanlık tarihinin en büyük felaketi olan ölümün ölmesi ve neticeleri! Bir paragrafin girişinde şöyle bir cümle okumuştum, “madem Ölüm öldürülmüyor…” Peki ya ölüm ölürse! Romanların giriş cümlesi, şiirlerin ise son satırıdır kaanat notumu etkileyen. Ve Saramago “ertesi gün hiç kimse ölmedi” diyerek romana giriş cümlesiyle ölümü öldürecektir. Ölümün ölmesiyle ortaya çıkan çözülmesi imkansız sorunlar! 1.Aşırı yaşlılık/düşkünlük 2. İnancın sekteye uğraması 3.Sosyolojik çöküntü (yasakların anlamsızlaşması) Ölümün ölmesiyle hükümeti zor durumda bırakan durumlar: Savaşın olmaması! Darbenin olmaması! Vb vb vb. Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş, Yukarıda saydığım birkaç maddeyi ve daha fazlasını muhteşem bir dille, hissettirmeden yerden yere vurarak eleştirmiş. Neredeyse bütün analizlerimde (neler yok ki) diyerek değinilen konuları sıralamam elbette burada da vazgeçilmezim olacak. Evet, Neler Yok Ki! Toplumun iki yüzlülüğü, Din adamlarının, din istismarı Politika ve politikacılar Kapitalist sistem gibi daha pek çok konuya gönderme var. Yedi ay süren ölümün kendini öldürmesi olayına nihayet ölümün kendisi tarafından son verilir. Son verilir verilmesine ama bir şartı olacaktır. Şartı elbette söylemiyorum. Spoiler'a HAYIR:)) Bu kitapta, en az konusu kadar ilginç olan bir şey daha var. Saramago, kendisine hunharca yöneltilen “yazım kuralları” eleştirilerine kendine özgü, olağanüstü güzel bir ironiyle cevap vermiş. Bu cevabı ve kitabın tamamını merak edenler okumak için geç kalmayın:)

Ölüm Bir Varmış Bir YokmuşJosé Saramago · Kırmızı Kedi Yayınevi · 202011,8bin okunma

·

81 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Handan Tunç