Bizim sistemimiz çocukluğu yok edip onun yerine hırsın zehrini akıtır.Bir çocuk birinci olduğunda bu harika birşeydir ama ikinci olduğunda kimse onu önemsemez ve çocuk bu yarayı yıllarca taşır.Eve bir başarısızlıkla döndüğünde kimse onun yüzüne bakmaz bile. Sadece onu ayıplarlar. Biz olayları gerektiğinden fazla ciddiye alırız. Çocuklarımız dünyanın bütün yükünü taşırlar.