Öncelikle yorumum bazı yerleri spoilerli olacak o yüzden kitabı okumamış olan arkadaşım yorumumu okumamanı öneririm kitap uzun zamandır listemde olup okumak istediğim bir kitaptı daha önceki kitaplarında olduğu gibi bu kitapta da Ahmet ÜMİT'in dili çok akıcıydı olaylar heyecanlı başlıyor daha ilk sayfasından sizi etkisi altına alıyor diyebilirim ve sürekli yeni birşeyler olduğu için kitap sizi kesinlikle sıkmıyor okudukça okumak istiyorsunuz kitabi ilk bitirdiğim de waaawww çok iyiydi diye düşündüm ama aradan biraz zaman geçip düşününce bana göre bazı yerler zorlama ya da mantık hatası gibi geldi örneğin kitabın sonunda Tim herkesin gözü önünde cinayetleri işlediğini itiraf ediyor bence bu çok saçmaydı tamam cinayetleri sen işledin belli bir amacın vardı kendince belki haklıydın ama bunu itiraf etmen de ki mantık nedir kendi kendini ele vermiş oldun ayrıca kitabın sonu yarım kalmış gibiydi yüzbaşı ve Esra ne oldu Kemal'in ölümünden sonra kazı durduruldu mu çünkü başka heykelcikler falan da çıkarılacaktı Tim cinayeti itiraf etti ve kitap bitti diğer herşey yarım kaldı gibi geldi bana ayrıca kitabın ilk başında ki Patasana benim gözümde o kadar ayrı, yüce bir yerdeydi ki Patasananın son iki tabletini gerçekten tam bir hayal kırıklığıyla okudum bir de bu kitaptan bağımsız Ahmet ÜMİT hakkında ki genel düşüncem yazar her kitabın sonunda illa ki bir ters köşe yapıyor bu kitabında da yapacağını çok iyi biliyordum o yüzden bütün kitap boyunca bütün karakterleri sorguladım küçük bir sözden küçük bir davranıştan hep bir açık aradım acaba kim olabilir diye ve bu benim karakterlerle bağ kurmayı engelledi diyebilirim karakterlere çok bağlanamadım ama bu benden kaynaklı açık aramak yerine olayların akışına kendimi bıraksaydım belki daha çok zevk alabilirdim.

PatasanaAhmet Ümit · Everest Yayınları · 201224bin okunma

·

57 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Pınar Emre