Göklerin ve yerin hükümranı olan Allah’ım, her şey Senden, Senin emrinden, Senin hükmünden. Bu yüzden beni acıtma niyetinde olan zulüm oklarının, tam yüreğimi delecekken sabır nimetiyle güller gibi üzerime yağması, Senin hükmündendir. Senin, resmin bir parçasına değil bütününe bakmamı öğrettiğindendir bendeki bu rahatlık, bu sakinlik, bu teslimiyet, değil mi? Hükümran Sensin, yani son söz Senin, kimsenin değil, yalnız Senin.