Yine mi geç kaldım Allah'ım. Çok koştum oysa. Kostum ve düştüm. Koştum ve yoruldum. Koştum ve ağladım. Koştum ve çok susadım. Çeşme başında bitmedi çoğu koşum. Koşturdum bilinmezlige ve cevapsızlığa ve kedere ve yalnızlığa. Kaç yüz yıl geçti böyle böyle. "Ben koşarken oldu her şey" der şair. Bunu bilemem. Doğru mudur. yanlış mıdır? Ama ben koşarak yok edemedim yalnızlığımı. Yalnızlığın ben yaması oldum. Onu kendim dışındaki herkesten örtüp sakladım. Böylece hem onu hem kendimi gizlemiş oldum herkesten. Saklamış gizlemiş oldum mu? Peki ya o kelimeler...
·
48 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.