Kafka'nın gözlem yeteneği ile birlikte ortaya çıkan güzel bir dışlanmışlık ve farklılık eleştirisidir. Kitapta ana karakterin babasıyla olan durumuna bakarsakta yazarın kendi babası ile olan ilişkisi de kaleme alınmış. Ayrıca aile kavramında çocukların karşılıksız annesini ve babasını sevdiği bu hayatta, Gregor evin geçimini ve birikimini sağlarken hiç bir sıkıntı olmaması ama Gregor böcek olduktan sonra ailesinin ona aldığı cephe, aynı odada bulunmama, babasının Gregor'u yaralaması, Gregor'a istenmeyen gibi davranıp ölümüne sebep olduktan sonrada rahat bir nefes almaları, ebebeynlerin çocuklarını koşulsuz sevmediğine işaret eder.