kendini kandırınca mutlu olur insan, diyeceğim. sonu hüsran ama, diyeceksin. sonlar her zaman hüsran, en azından hüsrânâ dek iyi olmaz mı mutluluk; diye soracağım. yüzüne vuran güneşi engellemeye çalışacaksın ellerinle ancak parmaklarının arasından gözüne ulaşacak ışık huzmesi. her gün doğmaktan yorulur mu güneş, diyeceksin. sen her gün doğmaktan yoruluyor musun, diye soracağım. ben bir kere doğdum, onda da çok yoruldum; diye cevap vereceksin güneşe kıyamadığını belli eden bir sesle. kendini kandırsan, diye bırakacağım aslında soru olan cümlemi. hep yapıyorum, diyeceksin. ve ekleyeceksin, bir kaldırım taşı da olabilirdim herkesin basıp geçtiği. çok mu şükür yani, diye soracağım. çok şükür diyeceksin sessizce.. sahiden çok şükür, diye yineleyeceksin.
çizimler şahsıma aittir..
bazı satırlar da öyle..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.